«سامورایی» داستان سرراستی دارد: یک قاتل مزدور موفق وقتی برای کشتن چند نفر به یک کافه می رود از کشتن دختر پیانیست صرف نظر می کند. دختر او را لو نمی دهد اما پلیس از یکسو و سفارش دهندگان قتل از سوی دیگر وی را زیر نظر می گیرند. ماجرا با کشتن سفارش دهندگان ادامه پیدا می کند اما قاتل که امنیت هویتش به خطر افتاده با نشانه رفتن یک اسلحه روولور خالی به سوی دختر پیانیست توسط پلیس به قتل می رسد و به نوعی نظیر سامورایی ها اقذام به خودکشی ژاپنی یا هاراکیری می کند.

ملویل که یکی از بانیان موج نوی سینمای فرانسه است در این فیلم یک قاتل مدرن را به یک سامورایی تشبیه می کند و این قیاس جز نام فیلم در هیچ جای دیگری به صورت وازه در نمی آید اما نزاع روی پل کاملا شبیه دوئل سامورایی هاست به ویژه پایان آن که دو قاتل پس از درگیری و شلیک گلوله لحظاتی نظیر سامورایی ها متوقف می شوند تا مشخص شود کدامیک گلوله خورده است. پایان فیلم نیز که با هاراکیری به انجام می رسد.

جدا از این تنهایی خاص قاتل فیلم با بازی آلن دلون نوعی ادای دین به سینمای ژاپن به ویژه کوروساوا و شخصیت های اوست که توشیرو میفونه نماینده بیرونی آن به شمار می رود.

استفاده ملویل از آلن دلون نیز نکته دیگری در این اثر است که آن را متفاوت می کند. دلون در زمان بازی در این فیلم در اوج محبوبیت خود است و با وجود نگاه سردی که در تمام طول فیلم دارد از زیبایی ذاتی ای برخوردار است که تا زمان ساخت فیلم تقریبا در فیلمی برای یک قاتل استفاده نشده بود. کارگردان با انتخاب دلون برای نقش قاتل ذهن تماشاگر را از تیپ به کاراکتر می کشاند و در این آشنایی زدایی آنقدر موفق است که این فیلم مقدمه حضور قاتلان خونسرد خوشچهره بسیاری در فیلم های مختلفی پس از سامورایی می شود.

برای اثبات قوت ساختاری فیلم و موضوع جذاب آن همین بس که فیلم های زیادی از روی سامورایی ساخته شد که مشهورترین انها «لئون: حرفه ای» لوک بسون و «گوست داگ» جیم جارموش هستند و از قضا هر دو در زمان اکران خود مورد توجه قرار گرفتند هرچند سامورایی ملویل فیلمی بسیار عمیق تر از فیلم های جارموش و بسون است و به جای توجه به اکشن و حادثه روی روانشناسی کاراکترها تمرکز دارد.

نکته مهم دیگر در سامورایی قلت دیالوگ ها و شکوه سلطنت تصاویر در فیلم است به طوری که فیلم تقریبا نصف فیلم های معمول خود دیالوگ دارد و از سویی کارگردان از راوی و نریشن هم استفاده نکرده و تصاویر بار داستانم و پیشبرد آن را بر عهده دارند که همین موضوع آن را بهیک اثر ناب سینمایی نزدیکتر می کند.